شجاعت

قبل از کربلا مثال شجاعت علی بود وبس.

بعد از عاشورا مثال شجاعت شده بود حسین!!!

گوش خونی...

دختران حسین

به مادر حسین اقتدا می کنند

با گوش های خونی...

پی نوشت:

مهیج الاحزان ص 569

رمی جمرات

گفتند رمی جمرات بنی امیه

سنگ زدن بر حسین پسر علی است.

این گونه شد که پیشانی ات شکست!

جایزه قاتلین

یکسال بعد از عاشورا

به قاتلین تو

سفر خانه خدا جایزه می دهند.

نماز خدا بر تو

درست بعد از شهادت تو.../ بادی سرخ می وزد و همه جا تاریک می شود/کوفیان گمان کرده اند/عذاب نازل شده*  /این جاهلان نمی دانند خدا امده تا بر تو نماز بخواند...

پی نوشت:

*اللهوف 176،177

پابرهنه

کفش دار حرم سیدالشهدا شد/ به عشق زیارت امام زمانش!!/غافل از ان که امام پای برهنه پا در این صحن می گذارد .

امام و ماموم

می دانست عمو رفتنی است زیر سم اسبان...
 قاسم هم اقتدا کرد پیشاپیش...

معراج خدا

تلی از خاک که به قتلگاه اشراف دارد را خدا انتخاب و دستور می دهد تخت سلطنتش را آنجا بپا کنند/تا شاهد هنرنمایی نه بل خدانمایی /فرزند رسول باشد/دورتادور انبیا ،ملائک و عالم چشم به مقتل دوخته/و مهمان ویژه خدا بر بالای بلندی/دخترعلی ،زینب است./از مدینه او را اختصاصی دعوت کرده ست تا از دست ندهداین بزم را/و بعدها به احترام او نام ان جایگاه را خدا می گذارد/ تل زینبیه / و مارایت الا جمیلای عقیله/ اشاره دارد به همین معراج خدا به کربلا......

زخم

از معجزات تو این است/ جسمت محدود و زخمهایت نامحدودست./ حسین جان

طاقت خدا

خدا طاقت از دست می دهد/

و برای شنیدن نامش/

از حنجر تو/

تیروخنجر را روانه می کند./