شقاوت

کار فرهنگی شیطان

نتیجه داده بود

جای اشک

به اهل روضه

شک داشت...!

"اوصیک بهذا"

مسلم بن عوسجه را می بینم

آغشته به خون

افتاده بر زمین

در نفس های آخر

با اشاره به حسین 

آخرین وصیتش را

می کند به من

"اوصیک بهذا"

عافیت طلبها

باید به جان خرید

زخم زخم

درد درد

عافیت طلبها نیستند

در رکاب حسین

تاریخ نوشت:

بعد از شنیدن خبر شهادت مسلم فرمود:

«هان ای مردم! هر که به تیزی شمشیرها و زخم‏ها و نیزه‏ها بردبار است با ما باشد و گرنه برگردد».

نماز خوانها

عاشورا گفت مرا

وقتی  حضور قلب نباشد

نماز خوانها، نماز را می کشند

ظرفیت

حسین

نعمتی بود

که کوفیان

 ظرفیتش را 

نداشتند

حالا درک می کنی

چرا خیلی از دعاهایمان

مستجاب نمی شود!

عید قربان

عاشورا

عید قربان تو بود

ای عید قربان هم

فدای تو...

^{محمد تقی نیر تبریزی نوشت:}

جان به قربان ذبیحی که به قربانگه دوست  

با لب تشنه روان می‏شد و خود دریا بود

سفیر تو

می خواستند

ثواب بیشتری

عرفه کشتند

سفیر تو را....!

9 ذیحجة - شهادت مسلم بن عقیل(ع) در کوفه

پارادوکس

کوتاه تو را می نویسم

بلند گریه می کنم...

پارادوکس یعنی من!

عزادار مسلم

من فردا

بیش از عرفه

عزادار مسلم بن عقیلم...!

برای عرفه

عرفه یعنی شهادت

یعنی حسین

سند:

 بشیر دهان گوید بامام ششم گفتم بسا باشد حج از من فوت شود

 و نزد قبر حسین (ع) عرفه را بگذرانم 

فرمود احسنت اى بشیر

هر که در عرفه بزیارتش آید

 بامعرفت بحقش 

نوشته شود برایش هزار حج و هزار عمره تمام و پذیرفته 

و هزار جهاد بهمراه پیغمبر مرسل یا امام‏

                        _{امالى شیخ صدوق-ترجمه کمره‏اى، متن، ص: 144}