گلدسته

حسین جان

گلدسته هایت

دستان گنبد است

به سوی آسمان

که قنوت گرفته اند

آمین گویان

تک تک دعای

زائرینت را...

اوزن

در مصیبت تو بود

که یقیه اش را درید

حتی لایه ی  اوزُن!

شاگرد اول

همیشه اولین بود

مثلا همین اواخر

اولین سری بود در اسلام

که بر نیزه میرفت...!

روضه ی ناجور

باز هم می گویم

در ادامه ی مطلب

روضه ایی است ناجور

دلش را ندارید نخوانید!

طشت طلا

مانده بودند

این نورانیت سرت را

چه کنند!!

یکی گفت

"طشت طلا بیاورید!"

بی نشان

دو دست را

به کمر گذاشته اند...

کشته ها را نگاه می کنند؟!

سری تکان می دهند و

نیم نگاهی خجالت زده بهم...

شناسایی غیر ممکن است...

رو به آسمان، از خدا می پرسند؟!

"خدایا حسین کدام یکی است؟!"

نه سر، نه لباس،

و نه حتی یک نشانه ایی مثل انگشتر!

قربانی

وقتی خدا

حاجی شود

قربانی اش

می شود حسین

دندان سالم

پسر زیاد می گفت

"دندان هایی زیبایی دارد حسین"

یعنی  پس چرا هنوز سالم اند؟!

جا بوسه ها

به لبهایت

با چوب می زد

چرا که می خواست

دستش به جابوسه های پیامبر نخورد حسین !

حاجت کربلا

حاجت زمین کربلا این بود

" میشود بشوم مرقدت حسین؟! "

و حسین اجابت کرد

خواسته اش را

با مرگ خویش!