با کوفه و کوفیان...

زندگی تو را می خوانم حسین

و  یقین می شود حاصل

که الفتی دیرینه دارم

با کوفه و کوفیان...

گناه من

شاهد بر این

ادعاست

دنبال خدا

دنبال خدا بود

و برایش مهم نبود کجاست

چه زیر سم اسبها

چه تنور خولی

او فقط دنبال خدا بود

شهادت

کربلا
به شهادت است
نه زیارت!

کدام دسته؟

امشب

هم عده ایی آمدند

پیش حسین و

هم عده ایی رفتند...

ما جزو کدام دسته ایم؟

شب عاشورا

فردای بی حسین

یارانش شهید شدند

تا فردای بی حسین را نبینند...

و منی که تمام روزهایم  بی توست

چگونه خودم را

در حلقۀ تو و اصحاب

ببینم امشب!

همه جا علی

تمام کربلا را

علی می دیدند

و دیوانه وار

مثل شتری که دهانش

کف کرده باشد

حمله می کردند و

ناسزا می گفتند

از آتش زدن خیمه ها می گویم

حتی خیمه های حسین را هم

علی می دیدند

دیگر بچه ها و 

حتی دختران 

جای خود....

یعنی خیلی نزدیک

وقتی که افتادی بر زمین

از نزدیک، یعنی خیلی نزدیک

کماندارها نشانه گرفتند تو را

دارم می بینم انگار

زمین کربلا 

شده است حسین و

حسین شده است

شش ماهه...

سینۀ تو را

نیزه راحت می رفت

بین سینه ولی

بیرون آمدنش

کار چند کوفی بود

مگر به این راحتی

نیزه ها حاضر بودند

سینۀ تو را 

رها کنند!

شبیه مادرت

 می زدند

تا بیفتی و

بعد دوباره 

بلندت می کردند!

می خواستند

شبیه مادرت

کنند حسین...!

غریب

حسین تا خدا را دارد
غریب نیست
غریب ماییم
که بی خداییم!