ِ بِمَسَامِیرَ مِنَ النَّار

ِ بِمَسَامِیرَ مِنَ النَّار

با میخهای آتشین

به جان چشمهایش افتادند.

جرمش این بود

ْ مَلَأَ عَیْنَیْهِ

مِنِ امْرَأَةٍ حَرَاما

پر کرده بود چشم را

از نگاه به نامحرم.

_{*حضرت محمد(صلی الله علیه و آله)}

_{ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 287}

لم یولد

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

بلندی های دلم

خدا جان
بیا بلندی های دلم را
از بند رژیم اشغال گر نفس آزاد کن

کمی وحی

خدا جان

لطفا بیا و این عقل را بگیر

جایش کمی وحی بریز در جانم...

سبد و دل و نامه

زنگ خانۀ خدا را می زنم

و قبل از باز شدن در

آنجا را ترک خواهم کرد

و از من به یادگار خواهد ماند

یک سبد و دل و یک نامه...!
"خدایا
جان تو و
 جان این دل"

افتادن حسین!

حسین من

خاک کربلا

جان می دهد

برای سجده کردن

افتادن کجا بود؟!

سقایی مهدی!

نگذاشت

بابا  تشنه جان دهد

با کاسه ایی آب

خود را به بالینش رساند.

الحق که مهدی

به عمویش عباس رفته است!

پی نوشت:

یا حسن عسگری

"جان" کندن

هر کار کردن

"جان" را از حسین بکَنَند

نشد...!

همه "جان"شان را دوست دارند

اما حسین فرق دارد

این بار "جان" عاشق او شده است

برای همین...

دست به هر کاری زدند

برای "جان" کَندَنِ حسین!

قتلگاه غزه

گفتند

"علی اصغر و

علی اکبر کم بود"

پس افتادن به جانِ

بچه های فلسطینی حسین!

تقدیم جان

"عابس" می گفت:

چیزی بهتر از جان ندارم حسین

انهم تقدیم تو باد...

پی نوشت:

عابس بن ابی شبیب شاکری