عین لام

یا طبق قرآن عمل کنند...

ـ «اَحَلَّ اللّهُ البیعَ و حرَّم الرّبا» (بقره: 275); خدا بیع را حلال کرده است و ربا را حرام.

ـ «اوفوا بالعقود» (مائده: 1); به پیمان ها (و قراردادها) وفا کنید.

ـ «یا ایُّها الّذین آمنوا لا تأکلوا اموالکم بینَکم بالباطل الاّ ان تکونَ تجارةً عن تراض منکم.» (نساء: 29); اى کسانى که ایمان آورده اید، اموال یکدیگر را به باطل (و از طرق نامشروع) نخورید، مگر این که تجارتى با رضایت شما انجام گیرد.

ـ «اوفوا الکیلَ اذا کلتم و زنوا بالقسطاس المستقیم ذلکَ خیرٌ و احسنُ تأویلا» (اسراء: 35); و هنگامى که پیمانه مى کنید، حق پیمانه را ادا نمایید و با ترازوى درست وزن کنید. این براى شما بهتر و عاقبتش نیکوتر است.

شدیدا موافقم. یا لا اقل به شیوه پیامبراکرم صلی الله علیه و اله رفتار کنند.

سنت و سیره رسول خدا(ص ) قرض گرفتن و دادن و ادای قرض به وجهی نیکو بود. خود حضرت بارها در ایام زندگی با برکتش، قرض می گرفت و به وجی بهتر ادا می نمود:
کان(ص) یستقرض الدراهم الفسوله (ای الرزیله ) و یرد الجیاد.
حضرت درهم های معیوب را که قرض می گرفت هنگام بازپرداخت آنها را صحیح و سالم ادا می نمود.
سائلی نزد رسول خدا(ص) آمد و خیری طلب نمود. حضرت فرمود: کسی هست که به ما قرض دهد؟ یکی از انصار گفت: نزد من هست. رسول اکرم(ص) فرمود: چهار وسق (حدودا معادل 6 کیلو) خرما به این سائل بده. چون خرما را به سائل داد، بعد از مدتی نزد حضرت آمد و قرض خود را طلب نمود. حضرت هشت وسق خرما به این مرد داد. آن مرد انصاری گفت یا رسول الله (ص ) من چهار وسق داده بودم. فرمود: چهار وسق دیگر را ما به تو بخشیدیم.
از عامربن عبدالله چهل هزار درهم قرض گرفت وقتی مالی به مدینه رسید. او را خواست و فرمود: (مال خود را بگیر، خداوند به مالت برکت دهد. پاداش قرض کردن وفا کردن است.)