تا سحر می خوریم...

تا مغرب می خوابیم...

ربنایی که دیگر پخش هم نمی شود ، می شنویم!!

اذان اردبیلی جان به لبمان می کند و بعد

خرمایی تعارف به هم

با حسی غریب می گوییم:

"قبول باشد"

و دوباره تا سحر می خوریم

تا مغرب می خوابیم!