در هیئتی(حسینی) بودن است
نه مسجدی بودن!!
غذایش تر می شد با اشک برحسین
امام سجاد را می گویم!
اشک برحسین!
قلاده ای که قرار است به نفست بزنی
به گردنت نزن!!!
هر گوش به یاد یکی از فرزندانش!
حالا که شدی گریه کن حسین
اما
دم از فطرسی نزدند که آزادشده ی حسین بن علی ست.
و این شد که رمضان خلق شد.