نه سنگی نه تیری و نه نیزه ای زده بود
در خواب دید
رسول خدا را که تشتی مقابلش گذاشت
" خون حسین را
سرمه ی چشمت کن"
چنین کرد و نابینا شد
گفت :
به چه جرمی؟
فرمود:
جرم تو همین بس
که سیاهی لشگر دشمن بوده ای...
................پی نوشت:
سیاهی لشگر دشمن نیستیم؟
سند:لهوف 186
تو
عطش رسیدن به خدا را داری
من
عطش یاری تو را
آب
عطش لبهای تو را
بنی امیه
عطش انتقام بدرواحد را
عمرسعد
عطش حکومت را
کوفیان
عطش پول وسکه را
......
تنت را لگد مال کنند
پس چشم اسبها را بستند...
حسین را آنگونه می کشند
و خدا فقط نظاره می کند...
و جلوست به کربلا
ابن زیاد در کوفه عفو عمومی می دهد
تمام قاتلین، دزدان و مجرمان را می بخشند
و راهی کربلا می کنند.
................................پی نوشت:
زاییده ذهن بنده است.
سندی ندیدم.
یاد بود آسمان است برای تو
ببخشید برای سر تو...
.......................پی نوشت:
اشاره به رفتن سر مبارک از کربلا به کوفه و...
بعد از عاشورا مثال شجاعت شده بود حسین!!!
و درست به قلب دشمن زد.../
علی که نامت باشد/
به دشمن پشت نخواهی کرد/
...............................................پی نوشت:
قبول ندارم که اسب به اشتباه علی اکبر را سمت دشمن برده است.
او آگاهانه چنین کرد و عملیات شهادت طلبانه یعنی این.
از اصحاب رسول خدا
فقط 5 نفر را در کنار حسین می بینم!
ولی از همه جلوتر بود/
وآسمان به سمت نگاهش خیره/
منتهای نگاه من سقف و/ عرش حق ابتدای نگاه او بود/
ماسک اکسیژنش دیروز/ به لکنت افتاده و نفسهای آخر را کشید
تا تنها گریه کنش این روزها سرم باوفایش باشد.
مدتهاست مهرکربلا روی پیشانی اش سجده می کند/
در عجبم او که گوشه ی چشمانش دنیای مرواریدهاست /
چرا زخم بستر گرفته اند نسخه ها زیر بالشتش....
